Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Κατάρριψη των μύθων γύρω από τον Αυτισμό - Γράφει η Ελένη Αλεξανδρίδου



Ας ανοίξουμε τα ματιά μας και να δούμε τον Αυτισμό όπως οι ίδιοι οι αυτιστικοί τον γνωρίζουν και το βιώνουν.


Ας βγει επιτέλους ο Αυτισμός από το σκοτάδι της άγνοιας και του στιγματισμού.


Ευχαριστώ θερμά την κ. Πέρλα Μεσσίνα (Αυτιστική Ενήλικας, Β.Α. Ψυχολογίας/Κοινωνιολογίας και Πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ) για τη βοήθεια και την καθοδήγηση στην εκπόνηση του άρθρου.


Κατάρριψη των μύθων γύρω από τον αυτισμό:

  • «Το παιδί μου αποφεύγει να κοιτά στα ματιά οποιονδήποτε άνθρωπο»: Ένας αυτιστικός έχει γεννηθεί με την ικανότητα να βλέπει και να αναγνωρίζει την ποιότητα του ανθρώπου που έχει δίπλα του. Με άλλα λόγια, μπορεί να καταλάβει τους ανθρώπους που το αποδέχονται ως ίσο και να συνδεθεί μαζί τους. Αποδεχτείτε το γεγονός πως αν δεν υπάρχει σεβασμός, εμπιστοσύνη, κατανόηση και συναισθηματική σύνδεση, το παιδί θα αποφύγει να κοιτάξει κάποιον άλλο – εκτός των οικείων του – στα μάτια.
  • «Το παιδί μου αντιδρά αρνητικά στην σωματική επαφή με άλλον άνθρωπο»: Για τον ίδιο λόγο που δε θεωρεί σημαντική την οπτική επαφή, δε θέλει και τη σωματική επαφή με άτομα που δεν του είναι οικεία – ή για να είμαστε πιο ακριβείς – με άτομα που δεν του δείχνουν σεβασμό. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που πρέπει να εμβαθύνουμε σε ότι αφορά το κατά πόσο οι συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες του παιδιού καλύπτονται ή όχι από το οικογενειακό  του περιβάλλον. Με άλλα λόγια, δε φταίει το παιδί που αντιδρά με αυτό τον τρόπο, γιατί η αντίδραση του είναι ένδειξη έλλειψης αγάπης και σεβασμού από τον κοινωνικό περίγυρό του και το οικογενειακό περιβάλλον του πιέζοντάς το να

Τι περιμένει από το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς ένας αυτιστικός μαθητής - Γράφει η Ελένη Αλεξανδρίδου



Ας ανοίξουμε τα ματιά μας και να δούμε τον Αυτισμό όπως οι ίδιοι οι αυτιστικοί τον γνωρίζουν και το βιώνουν.


Ας βγει επιτέλους ο Αυτισμός από το σκοτάδι της άγνοιας και του στιγματισμού.



Ευχαριστώ θερμά την κ. Πέρλα Μεσσίνα (Αυτιστική Ενήλικας, Β.Α. Ψυχολογίας/Κοινωνιολογίας και Πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ) για τη βοήθεια και την καθοδήγηση στην εκπόνηση του άρθρου.

Τι θα εισέπραττε ένα αυτιστικό παιδί στο σχολείο αν προσπαθούσαν να το καταλάβουν:
 

Η σχολική κοινότητα για να πράξει ουσιαστικό έργο πρέπει να ξεπεράσει τα όρια του δικού της «φυσιολογικού τρόπου ζωής» και να δώσει – ποσοτικά και ποιοτικά – στα παιδιά με αυτισμό την εκπαίδευση που δικαιούνται. Το υπάρχον σχολείο έχει δομηθεί με τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες ενός «μέσου» μαθητή. Ακόμη και η ύπαρξη ειδικού σχολείου ή τμημάτων ένταξης,  δε μπορεί τις περισσότερες φορές  να καλύψει τις ανάγκες ενός αυτιστικού μαθητή και να αναδείξει τις ικανότητες και δεξιότητες του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο αυτιστικός μαθητής να αδικείται, να λαμβάνει ελλιπή εκπαίδευση και κατ’ επέκταση να μειονεκτεί στην υπόλοιπη ζωή του. Ώσπου να δημιουργηθεί ένα τέτοιο σχολείο, ο κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να λάβει υπόψη του τις ακόλουθες προτάσεις…

  • Η αλλαγή του περιβάλλοντος προκαλεί στο αυτιστικό παιδί έντονα αισθήματα και σε συνδυασμό με την ενέργεια που πηγάζει από αυτά, οδηγείται σε διεξόδους εκτόνωσης (εξωτερίκευση ενέργειας) και δεν μπορεί την τρέχουσα στιγμή να υπακούσει σε οδηγίες και εντολές. Η προσοχή του διασπάται και ο εκπαιδευτικός οφείλει να αποδεχτεί την ανάγκη αυτή.
  • Οι συνθήκες του σχολείου πρέπει να εξασφαλίζουν την συναισθηματική ηρεμία και σταθερότητα. Για παράδειγμα, ένα πείραγμα, μια αγενής παρατήρηση, μια αδικία, μπορούν να αναστατώσουν ένα αυτιστικό παιδί.
  • Ένα αυτιστικό παιδί πρέπει να εκπαιδευτεί στον τρόπο που θα συμπεριφέρεται  στις διάφορες κοινωνικές και μη καταστάσεις. Αυτό που το οποιοδήποτε παιδί κάνει ενστικτωδώς (π.χ. ακολουθεί κάποιον κανόνα), ο αυτιστικός πρέπει να το διδαχθεί για να μπορέσει να κατανοήσει τις διαστάσεις του και τον λόγο ύπαρξης και υλοποίησής του. Πρέπει να του δοθούν ξεκάθαρες και ειλικρινείς απαντήσεις. Μια καλή πρόταση για να επιτευχθεί αυτό από το σχολείο είναι τα παιχνίδια – ρόλοι.
  • Η σχολική κοινότητα είναι αρωγός  στην αίσθηση σταθερότητας και οργάνωσης που οφείλει να έχει κάθε αυτιστικό παιδί. Έτσι, μέσα από την κατάλληλη διδασκαλία πρέπει να μάθει στο παιδί να αντιμετωπίζει τους φόβους, τις ανησυχίες του και να αφήσει ελεύθερο τον εαυτό του.
  • Η ανυπομονησία – σε κανονικές συνθήκες – αποτελεί χαρακτηριστικό τους και ορισμένες φορές, ακόμα και αν έχουν εκπαιδευτεί (π.χ. να περιμένει ένα παιδί στη σειρά του), δυσκολεύονται να την ελέγξουν. Εδώ ο εκπαιδευτικός πρέπει να βρει εναλλακτικές